Met een cocktail op een tropisch eiland ...

Lieve allemaal!

Bedankt voor jullie reacties! Met moeite houd ik het droog tijdens het lezen ... blijven sturen hoor! Lieve mama, bedankt voor mijn mooie naam. In Nederland geeft het stof tot gesprek, maar hier ook, niemand krijgt het fatsoenlijk uit zijn strot. Tot nu toe vraagt iedereen direct:"Isnt't there a nickname for that?" Uhm, nee. In veel gevallen wordt het vanzelf Marilyn.

Nadat ik mijn vorige verhaaltje was geeindigd en door velen van jullie verzekerd was dat ik zo snel zoveel mensen zou ontmoeten, kwam ik Richard tegen om de hoek bij het internetcafe. Jullie hadden gelijk! Volgens mij vond hij me wel een beetje stom en dom, maar hij reisde al 3 jaar en ik 2 dagen. Hij heeft me Khoa San Road laten zien, het commerciele backpackercentrum waar alle backpackers heen gaan. Er was geen pinda te bekennen, enkel verwende ;) toeristen.

De volgende dag ben ik vertrokken naar Ko Samet. Eerst met een tuktuk naar het busstation. Ik begrijp nu waarom er verder niemand in een tuktuk reed. Volgens mij was het beter voor mijn longen geweest als ik de afgelopen twee jaar was blijven roken. De bus was heel relaxed en ik heb koekjes gedeeld met twee japanse meisjes, Yoko en Ayumi. Twee geweldige typische japanse meiden. Ik heb heel veel geleerd over Japan en me helemaal kapot gelachen om het ooooh en aaaah van Yoko. Ze vinden me lijken op Hermeline van Harry Potter. As if! Op de boot zat Soren [Seuren], en die zit nu ook bij ons clubje ;). En nu komt het vervelende stuk, dit eiland is FANTASTISCH!!!! Wow, wat een machtig tropisch eiland. Het barst van de bomen met ananas, kokosnoten etc. Het is hier heerlijk warm, en het enige wat we doen is zonnen, slapen en eten. O ja, 's avonds drinken we cocktails. De meisjes en ik hebben een kamer gedeeld. Een slaapplaats vinden was de tweede nacht een groter probleem. De Thai-en hebben nl maandag een dag vrij, dus heeeeel veel jongeren uit Bangkok trekken naar dit eiland, wat relatief dichtbij is om feest te vieren. Het is daarom ook errug gezellig! Uiteindelijk hebben we voor Yoko en Ayumi een tent gevonden. Soren had wel een kamer tot maandag. Dus ik kon wel bij hem slapen. Welgeteld heeft het me dus drie nachten gekost om bij een kerel in bed te belanden ;)

Na de zoektocht voor een kamer cq tent hebben we een speedboot geregeld die ons naar de andere kant van het eiland bracht. Daar hebben we 1,5 uur geklauterd over rotsen tot we bij een strand kwamen. Ik ben ZO geen berggeit! Uiteindelijk kwamen we bij een strand van een resort terecht. Daar hebben we een paar uur gelegen en gezwommen tot we honger kregen. Om terug te komen moesten we met een taxi. De vrouw van het resort die ons hielp een taxi te vinden moest erg lachen toen ik heldhaftig aan het onderhandelen was: "You go, girl!" Ik begin al schik te krijgen in het onderhandelen en afdingen. Je moet hier werkelijk op alles afdingen, maar ik word er best wel goed in. De meeste Thaise mannen moeten wel heel hard lachen, valt me op, maar tot nu toe lukt het altijd om een goede prijs te krijgen.

Waar ik morgen of overmorgen heen ga weet ik nog niet. Ik laat het jullie binnenkort weer weten!

heel veel liefs, Marjolijn